Nadmiar, a przecież wszystko się układa. W głowie wiele myśli, które chciałabym przełożyć na słowa. Nie mogę. Blokada. Po co? Stara, odpuść, świat pełen jest mądrych ludzi, którzy mają lepsze rzeczy do zaoferowania. Myśl goni myśl. Jestem do dupy. Kropka. - Tak w dużym uproszczeniu wyglądało wnętrze mojej głowy przez ostatnie kilka dni, gdy nie dbałam o swoje potrzeby.

Mózg osób wysoko wrażliwych, przetwarza znacznie większą ilość bodźców. Po kilku dniach, gdy dużo się dzieje, nawet tych super miłych rzeczy, jestem wyssana z energii. Dźwięki, otoczenie, ludzie, ekscytacje. Wtedy kluczowe jest wyspanie się i pobycie w ciszy. Gdy nie uda się wygospodarować czasu dla siebie, pojawia się rozdrażnienie, izolacja, złe myśli i wewnętrzny niepokój.

Poznanie siebie, swoich potrzeb i nazwanie mojego intensywnego odczuwania – to najcenniejsze, co wyniosłam po prawie roku monologów u terapeuty. Świadomość, że nie przesadzam i nie wymyślam problemów, że odbieranie świata bardziej intensywnie jest „normalne” dla osób z wysoką wrażliwością, była uwalniająca, a zarazem najbardziej przytłaczająca. Jednak dzięki temu teraz, gdy w moim życiu znów dzieje się dużo, wiem, co mi pomoże. 🌿